O tym jak przedszkole zniszczyło mi psychikę

Nasza przygoda z przedszkolem rozpoczęła się rok temu w sierpniu. Filipek miał wtedy 3,5 roku i sam zaczął nalegać, abyśmy go zapisali. Spontanicznie, z dnia na dzień złożyliśmy więc podanie do przedszkola. Przedszkole niepubliczne, z dofinansowaniem. Filipek chodził na 5 godzin więc nic nie płaciliśmy. Jedyny koszt to wyżywienie za dni, w które faktycznie dziecko korzystało. Idealnie prawda?
Filip był zachwycony i pokochał przedszkole od pierwszego dnia. Długo się nie nacieszył, bo już po trzech dniach był chory. I potem tak było cały czas- szedł od poniedziałku i już w środę zaczynał się katar, a w czwartek kaszel, gorączka.. Trzy dni przedszkola-2 tygodnie choroby. Początkowo były to łagodne wirusówki, które trochę męczyły, ale mijały praktycznie bez leków. Niestety im zimniej tym zaczęło być coraz gorzej. 3 dni przedszkola-3 tygodnie chorowania dwójki dzieci. Tak, Kuba oczywiście wszystko łapał od brata. I choroby coraz poważniejsze, łącznie z zapaleniem płuc.
Cała jesień, zima i wiosna to był jeden wielki koszmar niekończących się katarów, kaszlów i gorączek. Bywały tygodnie, kiedy co dwa dni musieliśmy jeździć do pani doktor, aby osłuchiwała chłopców. Na okrągło siedzieliśmy w domu, bo z chorymi dziećmi nie było jak wyjść. Oni się nudzili, ja wariowałam w tych czterech ścianach z dwójką chorych dzieci. Oni dokazywali, ja się wściekałam, coraz więcej krzyczałam. Później łapałam doła, postanawiałam, że będę cierpliwsza, lepsza. A za chwilę znów nerwy mi puszczały...Tak przedszkole i te ciągłe choroby prawie wpędziły mnie w depresję, a może raczej w nerwicę.
Przy którejś chorobie pani doktor zaczęła nam sugerować, że powinniśmy zrezygnować z przedszkola dla dobra dzieci. Nie każde dziecko się do przedszkola nadaje, niektóre tak jak mój Filip są za mało odporne. Uparcie nie chcieliśmy się poddać. Zrobimy dłuższą przerwę, może coś się poprawi.Zrobiliśmy-półtora miesiąca. I znów powtórka- kilka dni i zapalenie płuc po raz drugi...kilka dni przed urodzinami, na które Filipek tak czekał.
To był marzec, więc postanowiliśmy znów zrobić przerwę do maja. Maj był zimny, więc wstrzymaliśmy się do czerwca. Chciałam puścić Filipka do przedszkola po powrocie znad morza. Nie śpieszno mi było do tych chorób...
Niestety wszystko potoczyło się inaczej. Nasze przedszkole straciło dofinansowanie i od września musielibyśmy już płacić czesne. Stanęliśmy przed bardzo trudną decyzją. Pani dyrektor namawiała nas, aby Filipek chodził przez wakacje. Jednak ja tego nie chciałam- całą zimę siedzieliśmy w domu, z lata musimy skorzystać ile się da!
I tak po długich przemyśleniach postanowiliśmy Filipka całkiem wypisać. Cholernie mi szkoda i z jednej strony żałuję tej decyzji. Z drugiej strony myślę, że zdrowie jest ważniejsze, a te ciągłe choroby to zbyt duże obciążenie dla dzieci. Pani doktor sugerowała to już dawno...
Ponieważ nie pracuję, mam ten komfort, że mogę Filipka zostawić w domu. Ma brata, więc nie jest sam. Na pewno będzie mu brakowało przedszkola, ale wiele osób mówi, że rok przerwy może zdziałać cuda. Za rok Filipek będzie miał 5 lat i bardzo bym chciała aby poszedł do zerówki. Czy się uda, czas pokaże.
Przedszkole zniszczyło mi psychikę, tak to prawda. Do tego stopnia, że widząc grupę przedszkolaków zmierzającą na plac zabaw, zbieram zabawki i wychodzę. Przerażają mnie te smarkające i kaszlące dzieci. Wolę jak moi chłopcy są zdrowi, mogą biegać po dworze i nie muszą łykać leków.
Nie wiem czy podjęłam słuszną decyzję. Myślę, że w tej sytuacji co bym nie zrobiła, to i tak byłoby źle. Ale nie wyobrażam sobie powtórki tego co przeszliśmy.
Mam teraz rok na przygotowanie Filipka do kolejnej przedszkolnej próby. Postaram się zadbać w tym czasie o jego odporność, zahartować. Mam nadzieję, że tak częste choroby już się nie powtórzą.

Na koniec dodam jeszcze, że przez 3,5 roku swojego życia przed przedszkolem Filipek był chory 4 razy na łagodne wirusówki, które mijały w ciągu kilku dni oraz na ospę wietrzną. Nigdy wcześniej nie brał antybiotyków ani żadnych leków.

Rodzicu, zanim wyślesz chore dziecko do przedszkola, to zastanów się czy nie fundujesz innemu maluchowi kilku tygodni chorowania, leków, inhalacji i siedzenia w domu.

Jakie macie doświadczenia z przedszkolem? Wasze dzieci też tak koszmarnie chorują?